top of page

Wat is jouw gevoel van Alpengeluk?

  • mkrijnen
  • 13 jun
  • 2 minuten om te lezen

Alpengeluk komt van het Duitse woord Alpenglück. Volgens Chat GPT verwijst het naar het gevoel van geluk en tevredenheid dat je kunt ervaren in de Alpen, vaak geassocieerd met indrukwekkende bergen, groene alpenweiden, heldere meren en frisse lucht. Maar ook gezelligheid: samen zijn, lekker eten en drinken in de bergen.


ree

Als ik aan de Alpen denk, dan denk ik direct aan alpenweiden vol wilde bloemen, besneeuwde bergtoppen, het geluid van koeienbellen, gekleurde luiken met geraniums op berghutten, kaiserschmarrn, apfelstrudel, grote pullen bier op terrassen en natuurlijk de adembenemende uitzichten. Dat is voor mij het gevoel van Alpengeluk!


ree

Mijn liefde voor de Alpen is pas ontstaan toen ik een jaar of 30 was. Als kind was ik wel bekend met actieve vakanties, maar die vonden meestal plaats op de fiets toerend langs verschillende campings in het zuiden van Frankrijk. Nu moet onze puber van 15 jaar niet denken aan wandelvakanties in de bergen, maar toch is een bergwandeling altijd wel een (klein) onderdeel van onze vakantie.


ree

Maar toen ik onlangs in de voetreflexologiestoel van mijn collega Femke lag en zij mij vertelde over haar bergwandelvakanties als kind, was ik toch wel een beetje jaloers! Ik zie dan direct zo’n romantisch plaatje voor mij van kinderen met grote bergschoenen en een rugzakje gevuld met boterhammen. Maar zij kon daar zo mooi over vertellen, dat ik haar gevraagd heb om dit op te schrijven in de categorie: ‘Wat is voor jou Alpengeluk?’


De charme van de Alpen

"Als tiener ging ik met mijn ouders en broer in de zomervakantie twee weken naar Zell am See. We waren nog niet eerder in de Alpen geweest en keken onze ogen uit. We genoten van de prachtige bergen, vergezichten, groene weiden en de koeien met hun klingelende bellen. Wandelaars die we tegenkwamen begroetten ons met een vriendelijk ‘Gruss Gott’.


ree

De dagen waren zonovergoten, maar door de frisse berglucht werd het niet te warm. Als we dorst hadden, hielden we ons waterflesje in een bergstroompje. Water had nog nooit zo lekker gesmaakt! Onze warme en pijnlijke voeten lieten we afkoelen in een ijskoud bergmeer. Zo liepen we kilometers op een dag, om ’s avonds rozig en moe aan te schuiven voor het diner in ons pension. De hele dag in de buitenlucht zijn doet wonderen voor je eetlust. Bovendien had mevrouw Spiess, onze gastvrouw, prijzen gewonnen als beste kokkin van de streek en dat was te merken. Het was een vakantie om nooit te vergeten."


Bedankt Femke voor het delen van je mooie herinneringen!

 
 
bottom of page